ผมเล่นเกมเก่ง ผมอยากเป็นนักกีฬาอีสปอร์ต จำเป็นด้วยหรอที่ผมต้องมีค่าย มีสังกัด โน่นนี่ ให้วุ่นวาย?
เจอคำถามแบบนี้ ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว แต่จริงๆ ก็น่าคิดนะครับ ทำไมละ ในเมื่อเกมที่เล่นบางเกม ก็เล่นคนเดียว หรือต่อให้เป็นเกมที่เล่นหลายคนก็ตาม ก็แค่รวมพวก รวมกลุ่ม สร้างทีม ฝึกซ้อม ก็น่าจะเล่นได้แล้วนี่ ทำไมต้องหาค่าย หาสังกัด ยิ่งถ้าไม่รู้จักอะไรใครเลย เป็นเกมเมอร์ประจำตำบล จะเอาสังกัดที่ไหนมาอยู่
แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ !!!!
มองไปรอบๆ ตัว นักกีฬามืออาชีพ ไม่ว่าจะกีฬาประเภทไหนก็ตาม เล่นเดี่ยว เล่นทีม ก็จะต้องมีสปอนเซอร์ด้วยกันทั้งสิ้น ตัวอย่างเช่น กีฬามหาชน ทั่วโลก อย่างฟุตบอล โลโก้ต่างๆ ที่ประดับประดา อยู่ที่หน้าอกเสื้อทีมนั่น สนนราคา หลักแสน หลักล้าน หรือหลักสิบล้านกันเลยทีเดียว กีฬาที่เล่นคนเดียวก็เช่นกัน เทนนิส กอล์ฟ ทั่วทั้งตัวนักกีฬา ก็จะมีการโชว์ ยี่ห้อ โชว์แบรนด์สินค้า นั่น โน่น นี่ เต็มไปหมด ยิ่งถ้าเป็นนักกีฬาที่มีชื่อเสียง จะหยิบ จะจับอะไรก็ดูเป็นเงินเป็นทองไปหมด
กีฬา ถ้าเล่นแบบมือสมัครเล่น ไม่ได้จริงจัง ก็เท่ากับเป็นการออกกำลังกาย เป็นความสนุก เป็นกิจกรรมที่ใช้สนับสนุนการมีชีวิตอยู่ร่วมกันในสังคมของมนุษย์เรา แต่ถ้าเล่นกันจนเป็นอาชีพ มันก็ต่างไป ธุรกิจต่างๆ ก็จะเริ่มเข้ามามีบทบาท
ถามว่าดีไหม ถูกต้องไหม อันนั้นแล้วแต่จะคิด ใช้วิจารณญาณกันเอาเอง แต่บอกได้เลย ถ้าไม่มีเงิน ไม่มีทุน การถึงฝั่งฝัน การเป็นนักกีฬามืออาชีพ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หรือแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยทีเดียว ต้นทุนของการเล่นกีฬาแต่ละประเภท อาจจะแตกต่างกันไป ถูกบ้าง แพงบ้าง แล้วแต่เครื่องไม้เครื่องมือในการเล่น การซ้อมก็เช่นกัน การเป็นกีฬามืออาชีพ แปลว่าการซ้อมคือสิ่งสำคัญ ที่จะต้องทำทุกวัน สม่ำเสมอ ทุ่มเทใข้เวลาในส่วนนี้อย่างเต็มที่ กีฬาบางชนิดอย่าง กรีฑา ระยะสั้น ใช้เวลาแค่ ไม่เกิน 10 วินาที ในการแข่งขัน แต่เวลาที่ทุ่มเทให้กับการซ้อม อาจจะหมายถึงทั้งชีวิตของนักกีฬาคนนั้นๆ เลยทีเดียว
กลับมาที่ อีสปอร์ตกันบ้าง มันไม่ง่ายเลย กับการที่เด็กคนหนึ่ง หรือกลุ่มหนึ่ง จะเติบโตขึ้นมาจนเป็นนักกีฬาอีสปอร์ตมืออาชีพ การทุ่มเทในการซ้อม การฝึก สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ทีมเวิร์ดจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าไม่ซ้อมกันอย่างจริงจังจนถึงขั้นรู้ใจ
แล้วถ้าไม่มีเงิน ไม่มีสถานที่ ไม่มีอุปกรณ์ จะทำได้ไหม คำตอบคือ ไม่ได้แน่ๆ
มองโลก ในมุมโลกสวย เด็กกลุ่มหนึ่งหลักเลิกเรียน รวมกลุ่มกันซ้อม ที่ร้านเกมใกล้ๆ โรงเรียน จนเก่ง เข้าขากัน แข่งที่ไหนก็ชนะ ด้วย gaming gear ที่พอซื้อได้ราคาไม่แพง และนั่นแปลว่า พ่อแม่ผู้ปกครองต้องเข้าใจด้วยว่าลูกไม่ได้เอาแต่เล่นเกมจนเสียคน แต่เค้าเหล่านั้นกำลังซ้อมเพื่อเป็นนักกีฬาอีสปอร์ต (กรณีนี้ ยิ่งค่อนข้างหายากสักหน่อย เหอๆ) ถึงเวลาแข่ง ไม่มีต้นสังกัด ไม่มีเงิน ค่าตั๋วไปแข่งต่างประเทศละ ค่าที่พักละ?
อดนะครับ ขอบอก
เคยได้ยินสุภาษิตจีนที่ว่า “เงินจ้างผีโม่แป้ง” กันไหมครับ ความจริงก็คล้ายกันแบบนี้แหละครับ แทบไม่ได้ต่าง เงินทุน แน่นอนได้มา เจ้าของสินค้าก็ต้องการโฆษณาสินค้า แต่คนที่รับเงินเพื่อโปรโมท ถ้าทำทุกอย่างด้วยความมุ่งหวังที่ว่า เงินเหล่านั้น จะนำพาชื่อเสียง มาให้ตัวเอง มาให้ทีม และท้ายที่สุดคือมาให้ประเทศชาติ ให้คนนอกวงการเห็นกันสักทีว่า วงการเกมก็สร้างขื่อเสียงได้ไม่แพ้วงการอื่น นั่นต่างหาก จุดประสงค์
สู้ไปด้วยกันนะครับ อีสปอร์ตไทย อย่าให้อคติ มาทำลายความก้าวหน้าของวงการเลยครับผม
